کتاب معجزه شکرگزاری – قسمت پنجم

کتاب معجزه شکرگزاری
نوشته «راندا برن»
مترجم: وامق عسکری
ویراستار: «غلامحسین سالمی»
نشر صدای معاصر

روز هفتم :
راه‌های خروج از منفی بودن

یک انسان قدرشناس در تمام حالات سپاسگزار است.

هر موقعیت منفی، خواه یک رابطهٔ پُر دردسر باشد یا نبودِ سلامتی یا مشکلِ کاری، ناشی از نبودِ سپاسگزاری به مدت طولانی است. اگر ما برای چیزهایی که در زندگی‌مان هست شکرگزار نباشیم، به صورت ناخودآگاه وجود آنها را برای همیشه تضمینی خواهیم دانست. همیشه مهیا دانستن چیزها مقدمهٔ رخدادهای منفی است، چرا که در این شرایط ما از وجود آنها شکرگزار نخواهیم بود و کاراییِ نیروی قدرشناسی را در زندگی‌مان متوقف می‌کنیم. همانطور که شکرگزار بودن باعث موفقیت‌آمیزتر شدن زندگیِ ما می‌شود، تضمینی دانستن وجود چیزهای مختلف هم سبب نزول و اُفت میزان موفقیت در زندگی می‌شود.

آیا برای داشتن سلامتی شکرگزار هستید؟ یا فقط وقتی متوجه سلامتیِ خود می‌شوید که به درد یا بیماری گرفتار می‌آیید؟ آیا هر روز برای کارتان شکرگزاری می‌کنید یا فقط در زمان اضطرار به فکر آن می‌افتید؟ آیا برای حقوق و درآمد خود شاد هستید یا آن را یک چیز همیشگی و پیش پا افتاده می‌دانید؟ آیا زمانی که همه چیز خوب پیش می‌رود، به خاطر کسانی که دوست‌شان دارید سپاسگزار هستید یا فقط زمانی که مشکلی پیش می‌آید با دیگران دربارهٔ آنها صحبت می‌کنید؟ آیا برای اتومبیل‌تان که به خوبی کار می‌کند شکرگزار هستید یا فقط هنگامی که از کار می‌افتد به فکر آن می‌افتید؟
آیا برای زنده بودن‌تان در هر روز سپاسگزار هستید یا زنده بودن خود را یک مسئلهٔ پیش پا افتاده می‌دانید؟
تضمینی دانستن چیزها، به شکایت کردن و بروز افکار و سخنان منفی می‌انجامد، بنابراین وقتی شکایت می‌کنید، براساس قانون جذب، شما چیزهای بیشتری برای انتقاد و شکایت کردن در زندگی‌تان خواهید داشت!

اگر نسبت به هوا، ترافیک، رئیس‌تان، همسرتان، دوستان، غریبه‌ها، ایستادن در صف‌ها، صورت حساب‌ها، اقتصاد، قیمت اجناس، یا سرویس‌های یک شرکت شکایت داشته باشید، شما شکرگزار نیستید و در واقع زندگیِ رویایی‌تان را با این شکایت‌ها پس می‌زنید و به عقب می‌رانید.

حالا می‌دانید که شکوه و شکایت کردن، کژاندیشی، بر زبان آوردن واژه‌های منفی و تضمینی دانستن وجود چیزهای مختلف از بروز رخدادهای خوب در زندگیِ شما جلوگیری می‌کند. حالا می‌دانید که وقتی در زندگی‌تان کاری به درستی پیش نمی‌رود، شما به صورت غیرعمدی و ناخواسته به اندازهٔ کافی قدرشناس نبوده‌اید. وقتی به اندازهٔ کافی قدرشناس هستید، انرژی‌های منفی از شما دور می‌شوند. هنگامی که قدرشناس باشید، سرزنش نمی‌کنید و نق نمی‌زنید. وقتی قدرشناس باشید، ناراحت نخواهید بود و احساسات منفی نخواهید داشت و بهترین خبر آن است که اگر اکنون در زندگیِ خود موقعیت بدی دارید، زیاد طول نخواهد کشید تا با استفاده از نیروی قدرشناسی آن را تغییر دهید. موقعیت‌های منفی همانند دود از شما دور می‌شوند، درست مانند جهش شراره‌های آتش !

ممکن است این کار نخست دشوار به نظر آید، شما باید به دنبال دلایلی برای شکرگزار بودن در موقعیت‌های منفی بگردید، مهم نیست که بدیِ وضعیت در چه حد و میزان است، شما همواره می‌توانید دلیلی برای قدرشناسی پیدا کنید، به‌ویژه اگر بدانید که قدرشناسی‌تان شما را به شیوه‌ای فوق‌العاده از وضعیت بد می‌رهاند. والت دیزنی، که از راز واقعیِ زندگی آگاه بود، این مسئله را در فیلم پولیانا به تصویر کشیده است.

فیلم دیزنی که در سال ۱۹۶۰ ساخته شده، «بازیِ شادی» را به تصویر کشید که خودم پس ازدیدن آن در دوران کودکی بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم. من این بازی را در دوران بچگی و بلوغ بازی می‌کردم. برای این بازی، شما باید تا آنجا که می‌توانید، به دنبال چیزهایی بگردید تا به خاطرشان شاد باشید، به‌ویژه در وضعیت‌های منفی. یافتن دلیلی برای شاد بودن (یا یافتن چیزهایی برای شکرگزاری) در موقعیت منفی باعث ظاهر شدن راه حل می‌شود.
والت دیزنی، قدرت شکرگزاری را در پولیانا به نمایش درآورد، همانطور که هزاران سال پیش فرزانگان مشرق زمین چگونگیِ به کارگیریِ نیروی معنویِ شکرگزاری را توصیه کرده‌اند:
«بگذارید برخیزیم و قدرشناس باشیم، برای آنکه اگر امروز زیاد نیاموخته‌ایم، دست کم اندکی آموخته‌ایم، و اگر اندکی نیاموخته‌ایم، حداقل بیمار نشده‌ایم، و اگر بیمار شده‌ایم، دست کم نمرده‌ایم؛ بنابراین بیایید همگی سپاسگزار باشیم.»

اجازه دهید تا واژه‌های معنوی الهام‌بخش شما باشد، امروز یکی از شکل‌های زندگی‌تان را در نظر بگیرید که می‌خواهید حل شود و همزمان به ده علت برای شکرگزاری فکر کنید. می‌دانم که شروع این تمرین کمی سخت است، ولی پیشتر راه آن به شما نشان داده شده است. نوشته‌ای را در کامپیوتر یا دفتر سپاسگزاری‌تان ترتیب دهید که ده مورد را دربرگیرد.
برای مثال ممکن است مشکل‌تان این باشد که کار ندارید، و به‌رغم تلاش بسیارتان برای پیدا کردن کار هنوز بیکار هستید. برای آنکه شرایط را به صورت مناسب تغییر دهید، باید یک تمرین متمرکز شکرگزاری را برای این موقعیت اجرا کنید، در اینجا چند نمونه برای شما آورده شده است:

۱- بسیار شاکرم زیرا در این مدت وقت لازم را برای کنار خانواده بودن داشته‌ام.
۲- شاکرم برای این که در این مدت اوقات فراغت بسیار خوبی داشتم.
۳- بسیار سپاسگزارم که در مدت زیادی از زندگی‌ام بیکار نبوده‌ام و تجربه کسب کرده‌ام.
۴- خوشبختم چون این برای نخستین بار است که در زندگی بیکار بوده‌ام.
۵- خوشبختم از اینکه هنوز کارهایی هست و هر روز موقعیت کاریِ جدیدی ایجاد می‌شود.
۶- خوشحالم از اینکه دانسته‌هایی داشتم که باعث شد برای مصاحبهٔ کاری دست خالی نباشم.
۷- خوشحالم از اینکه سالم هستم و می‌توانم کار کنم.
۸- از تشویق‌ها و حمایت‌های خانواده‌ام بسیار سپاسگزارم.
۹- از استراحتی که داشتم بسیار سپاسگزارم، چرا که به راستی به آن نیاز داشتم.
۱۰- خوشحالم که به سبب از دست دادن شغل‌ام فهمیدم که از دست دادن کار چه بهایی برایم دارد چرا که تاکنون این را نمی‌دانستم.

در نتیجه این حس رضایت و شکرگزار بودن شخص بیکار، شرایطی پدید می‌آید که سبب عوض شدن شرایط فعلی به صورت مثبت می‌شود. نیروی شکرگزاری بر هر موقعیت و شرایط منفی غالب است و راه‌های مختلفی برای دیگرگونیِ وضعیت بد وجوددارد. همهٔ کاری که شما باید انجام دهید آن است که شکرگزاری را تمرین کنید و منتظر شوید که نتایج آن خود را نشان دهد.

بیایید تا مثال دیگری را بررسی کنیم، پسری که رابطه‌اش با پدرش به خطر افتاده است. پسر احساس می‌کند که تفاوتی ندارد و هر کاری که می‌کند از نظر پدرش خوب نیست.
۱- خوشحالم از این‌که بیشتر روابطم در زندگی در شرایط ایده‌آلی قرار دارد.
۲- از پدرم سپاسگزارم که به سختی کار و تلاش کرد تا من بتوانم تحصیلاتی داشته باشم که او هیچ‌وقت فرصتی برای دستیابی به آن نداشت.
۳- از پدرم برای مراقبت‌هایش از خانواده در دوران کودکی‌ام سپاسگزارم، چراکه در غیر این صورت هیچ‌گاه درنمی‌یافتم که کار کردن چقدر سخت است و برای اداره کردن خانواده به پول نیاز داریم.
۴- از پدرم سپاسگزارم برای آنکه هر روز شنبه مرا به تمرین بسکتبال می‌برد.
۵- بسیار خوشحالم که این روزها پدرم مانند دیگر مواقع نسبت به من سخت‌گیر نیست.
۶- بسیار خوشحالم از این که پدرم به من بسیار اهمیت می‌دهد، چراکه اگر من برایش بی‌اهمیت بودم این‌گونه سخت‌گیری نمی‌کرد.
۷- خوشحالم از اینکه در اثر نوع برخورد پدرم با من، دلسوزی‌ام نسبت به فرزندانم افزایش یافته است.
۸- از پدرم سپاسگزارم که به من آموخت که تشویق و حمایت چگونه می‌تواند باعث داشتن فرزندانی شاد و با اعتماد به نفس شود.
۹- از اینکه می‌توانم با پدرم بگویم و بخندم بسیار خوشحالم. بعضی‌ها هیچ‌گاه به این تجربه دست نیافته‌اند، چراکه پدر نداشته‌اند و آنهایی که پدرشان را از دست داده‌اند هیچ‌گاه فرصتی برای شاد بودن به همراه پدرشان نبوده است.
۱۰- از داشتن چنین پدری که در کنار او لحظات بسیار خوبی داشته‌ام و می‌توانم در کنار او باز هم لحظات خوبی داشته باشم بسیار احساس خوشبختی می‌کنم.

به دلیل این احساس قلبیِ پسر نسبت به پدرش، او برای بهبود رابطهٔ خود با پدرش دوباره تلاش خواهد کرد. او تفکرات و احساساتش را نسبت به پدرش تغییر می‌دهد که در نتیجهٔ این تغییرات به سرعت به پدرش جذب می‌شود. وقتی پسر از پدر خود سپاسگزار باشد، در سطوح انرژیتیکی و کوانتومی نیز این مسئله باعث بروز تأثیرهای مثبت بر ارتباط‌اش با پدرش می‌شود. وقتی او حالت شکرگزاریِ خود را در قبال پدرش حفظ کند، شرایط بهتری را در ارتباط با پدرش به دست خواهد آورد و روابط آنها رو به بهبود می‌رود.

به خاطر داشته باشید که میزان تأثیر قدرشناسیِ شما براساس احساس‌تان تعیین می‌شود. پس از تمرین قدرشناسی، شما می‌بایست احساس بسیار بهتری داشته باشید. اولین نشانهٔ مؤثر بودن قدرشناسیِ شما، بهتر شدن احساسات‌تان نسبت به شرایط است، در این حالت مطمئن خواهید بود که راه‌حل‌های بسیار پیدا خواهد شد. پاسخ مناسب به هر شرایط منفی که می‌خواهید آن را تغییر دهید، عبارت است از اینکه قدرشناسی‌تان را آنقدر بر موضوع متمرکز کنید تا احساس درونی‌تان بهتر شود. سپس خواهید دید که نیروی قدرشناسی دنیای اطراف را دیگرگون خواهد کرد.

بهتر است هر ده موردی را که شما به خاطرشان احساس شکرگزاری می‌کنید، به شیوهٔ زیر در لیست خود بگنجانید:
من برای —– بسیار سپاسگزارم.
یا، من با تمام وجودً برای —– سپاسگزارم.

و جمله را با ذکر علت احساس قدرشناسیِ خود نسبت به آن مورد، به پایان برسانید. همچنین می‌توانید، روش والت دیزنی را برای استفاده از نیروی شکرگزاری به کار گیرید، البته اگر آن را راحت‌تر تشخیص می‌دهید.
من از بابت —– بسیار خوشحالم.

و جمله را با بیان علت خرسندی‌تان نسبت به این مورد به اتمام برسانید.

زمانی که لیست خود را نوشتید، تمرین «راه‌های بدون شرایط منفی» را با نوشتن:
سپاسگزارم، سپاسگزارم، سپاسگزارم، به خاطر عزم و اراده و ثبات قدم خودم.

و فقط برای امروز، ببینید می‌توانید یک روز را بدون بیان عبارات منفی به پایان برسانید. شاید این یک چالش باشد، ولی ببینید که آیا می‌توانید آن را برای یک روز اجرا کنید؟ یک علت مهم برای این امر وجود دارد و آن این که بسیاری از ما نمی‌دانیم که صحبت کردن‌مان تا چه اندازه بار منفی دارد ولی بعد از آنکه یک روز مواظب حرف زدن‌مان بودیم به آن پی خواهیم برد. به خاطر بسپارید که منفی‌بافی و شکوه و شکایت سبب فزونی گرفتن شرایط منفی می‌شود و اگر نسبت به آنچه که می‌گویید هوشیار باشید، آنگاه از گفتن عبارات منفی پرهیز می‌کنید و نسبت به پیامدهای گفته‌هاتان هوشیارتر خواهید بود. یک جملهٔ مؤثر که می‌توانید در هنگامی که قصد دارید سخنان منفی بگویید بر زبان آورید آن است که، به سرعت صحبت کردن را متوقف کنید و بگویید:

ولی باید بگویم که از بابت —– بسیار سپاسگزارم.
این جملهٔ پر انرژی را سرمشق زندگیِ خود کنید و آن را همیشه در خاطر داشته باشید و در هنگام نیاز از آن استفاده کنید.

اگر در آینده مشکلی هرچند کوچک سر راه‌تان سبز شد، به یاد داشته باشید که خاکستر را پیش از مشتعل شدن با استفاده از قدرشناسی از بین ببرید. با این کار همزمان شما انرژی مثبت را در زندگی شعله‌ور می‌سازید!

تمرین شماره ۷
یک راه کارآمد بدون منفی بودن
۱- موهبت‌های خود را بشمارید: لیستی از ده موهبت‌تان تهیه کنید و بنویسید چرا به خاطر آنها احساس قدرشناسی می‌کنید. لیست را بازخوانی کنید و در پایان هر موهبت، بگویید سپاسگزارم، سپاسگزارم، سپاسگزارم و برای موهبت‌هایی که دارید از صمیم قلب سپاسگزار باشید.
۲- یک مشکل یا موقعیت منفی را در زندگی‌تان انتخاب کنید که به شدت به دنبال تغییر آن هستید.
۳- لیستی تهیه کنید از ده مسئله که شما به خاطر آن‌ها سپاسگزار هستید و به آن مشکل مربوط است.
۴- در پایان لیست‌تان، بنویسید: سپاسگزارم، سپاسگزارم، سپاسگزارم. به خاطر اعتماد به نفس و عزم و اراده‌ام.
۵- فقط امروز، ببینید آیا می‌توانید بدون گفتن جملات منفی روزتان را به پایان برسانید. اگر متوجه شدید که فکر یا جمله‌ای منفی در ذهن یا زبان‌تان جای گرفته، به سرعت آن را متوقف کنید و بگویید:
اما باید بگویم که من از بابت —– بسیار سپاسگزارم.
۶- پیش از خوابیدن، افکارتان را متمرکز کنید و کلمهٔ سپاسگزارم را برای بهترین اتفاقی که در طول روز برای‌تان رخ داده بگویید.

روز هشتم :
آمیزه‌های انرژیِ مثبت
در یک قلب شکرگزار، همواره ضیافت برپاست.
دبلیو. جی. کامرون (۱۸۷۹-۱۹۵۳)
روزنامه‌نگار و بازرگان

شکرگزاری پیش از خوردن غذا یک رسم هزاران ساله است که به دوران مصر باستان برمی‌گردد. با شتاب گرفتن زیاد زندگی در قرن بیست و یکم، صرف وقت برای سپاسگزاری پیش از غذا به فراموشی سپرده شده است. استفاده از فرصت سادهٔ خوردن غذا یا نوشیدن برای قدرشناسی باعث افزایش انرژی مثبت در زندگیِ ما می‌شود.

اگر شما به زمانی می‌اندیشید که به راستی گرسنه بودید و به خاطر خواهید آورد که در آن موقع نمی‌توانستید به درستی فکر کنید یا کاری انجام دهید، آنگاه احساس ضعف بدنی می‌کنیدو اندام‌هاتان دچار رعشه می‌شود. ذهن‌تان از کار می‌افتد و احساس‌تان فروکش می‌کند. تمام این وقایع در اثر نخوردن غذا، حتی برای مدتی کوتاه اتفاق می‌افتد. شما به غذا نیاز دارید تا زنده بمانید، فکر کنید، احساس خوبی داشته باشید، بنابراین قدرشناس بودن نسبت به غذا یک معاملهٔ بسیار عادلانه به نظر می‌رسد.

برای آنکه نسبت به غذایی که می‌خورید احساس قدرشناسیِ بیشتری داشته باشید، یک لحظه صبر کنید و به تمام کسانی بیندیشید که برای آنکه شما غذایی برای خوردن داشته باشید، زحمت کشیده‌اند. برای آنکه شما میوه و سبزیِ سالم برای خوردن داشته باشید، باغداران باید گیاهان را بکارند و به آنها غذا و آب لازم را بدهند و از آنها مراقبت کافی به عمل آورند تا بعد از ماه‌ها بتوانند محصول آن را آمادهٔ برداشت کنند. پس از آغاز برداشت، این محصولات باید به صورت مناسب بسته‌بندی شود و در اختیار پخش‌کننده‌ها و عوامل، حمل و نقل قرار گیرد و آنها با پیمودن مسافت‌های طولانی و با زحمت شبانه روزی و هماهنگ با سایر عوامل، میوه وسبزی را به صورت کاملاً سالم و تازه به شما می‌رسانند.

به دامپروران بیندیشید که گوشت را فراهم می‌آورند، به ماهی‌گیران، مزرعه‌داران، پرورش‌دهندگان چای و قهوه و تمام کسانی که به صورت خستگی‌ناپذیر کار می‌کنند تا غذای مورد نیازمان را به موقع به ما برسانند. زنجیرهٔ تأمین غذا در جهان به سازماندهیِ بسیار دقیقی نیازمند است که هر روز باید آن را اجرا کرد و زمانی به ابعاد آن پی خواهید برد که به تعداد افرادی فکر کنید که در رساندن امکانات و ملزومات خوردن و نوشیدن به مغازه‌ها، رستوران‌ها، کافه‌ها، سوپرمارکت‌ها، هواپیماها، مدارس، بیمارستان‌ها و هر خانه‌ای بر روی زمین سهیم‌اند.

غذا یک هدیه است ! این هدیهٔ طبیعت است، چراکه اگر طبیعت با خاک، مواد مغذی و آبش به ما غذا نمی‌داد، چیزی برای خوردن نداشتیم. بدون آب، هیچ غذا و نبات و حیوان یا انسانی وجود نداشت. ما از آب برای پختن و تهیهٔ غذا، نگهداری باغ‌هامان، استحمام، ادارهٔ ماشین‌آلات و ابزار، حمایت از بیمارستان‌ها، تولید سوخت، استخراج معادن، صنایع تولیدی، تسهیل حمل و نقل، ساخت راه‌ها، ساختن لباس‌ها و کلیهٔ لوازم و وسایل مصرفیِ روی کره زمین، ساخت پلاستیک، شیشه، فلز، ساختن دارو، خانه و هر ساختمان و سازهٔ دیگر استفاده می‌کنیم. و اینکه، آب، بدن ما را زنده نگاه می‌دارد. آب، آب، آب، آب باشکوه!
«اگر در کره زمین نیرویی شگفت وجودداشته باشد، بی‌تردید در آب نهفته است.»

ما بدون آب و غذا کجا می‌بودیم؟ بی‌تردید الان، اینجا حضور نداشتیم. هیچ‌کدام از دوستان و اعضای خانواده‌مان نیز اینجا نبودند. نه امروزی داشتیم و نه هیچ فردایی. لیکن حالا در اینجا بر روی این سیارهٔ زیبا با تمام چالش‌ها یا تفریحات جذاب آن در کنار یکدیگر زندگی می‌کنیم و این همه به دلیل آن است که طبیعت به ما آب و غذا را هدیه داده است. گفتن کلمهٔ سپاسگزارم، پیش از خوردن یا نوشیدن هر چیزی، درک عملی و سپاسگزاری نسبت به معجزهٔ آب و غذاست.

مسئلهٔ باورنکردنی آن است که سپاسگزار بودنِ شما نسبت به غذا و آب تنها بر زندگیِ شما تأثیر نمی‌گذارد بلکه، قدرشناسی‌تان بر منابع جهان نیز تأثیر خواهد گذاشت. اگر به تعداد کافی افرادی یافت شوند که بابت غذا و آب سپاسگزار باشند، این رفتار باعث کمک به افراد گرسنه و نیازمند خواهد شد. با استفاده از قانون جذب، قانون نیوتن برای کنش و واکنش، قدرشناسیِ فراوان، به همین میزان فراوان واکنش به همراه خواهد داشت که باعث برطرف شدن کاستی‌ها و کمبود منابع غذایی در زندگیِ همه خواهد شد.

به علاوه، شکرگزاریِ شما نسبت به غذا و آب باعث ادامه یافتن انرژیِ مثبت در زندگیِ‌تان خواهد شد و کاینات ریسمان طلاییِ خود را برای شما خواهد بافت و برای هر چیزی که برای‌تان عزیز است، هرچه که عاشق‌اش هستید و هر چیزی که آرزویش را دارید.

در روزگاران گذشته مردم بر این باور بودند که وقتی آب و غذاشان را با قدرشناسی تقدیس می‌کردند، همه چیز در زندگی‌شان به والاترین درجهٔ خلوص می‌رسید و اگر به تئوری‌ها و دستاوردهای فیزیک کوانتومی بنگریم که این روزها ارایه شده‌اند، به درستیِ ادعای آنها پی خواهیم برد (تأثیر بیننده). تأثیر بیننده در فیزیک کوانتومی بر این دلالت دارد که بیننده هرچه را که ببیند باعث تغییر در آنها می‌شود. فرض کنید که اگر تمرکز قدرشناسی بر غذا و نوشیدنی‌تان ساختار انرژیِ آنها را تغییر دهد و آنها را به گونه‌ای خالص کند که هر چیزی را که شما مصرف می‌کنید، اثر نهاییِ آن بر سلامتیِ بدن شما چه خواهد بود؟

یک راه برای آزمودن نیروی قدرشناسیِ سریع نسبت به غذا و نوشیدنی آن است که غذا و نوشیدنی‌تان را مزه کنید. وقتی غذا یا نوشیدنی را مزه می‌کنید، قدر آنها را خواهیددانست. به عنوان یک آزمایش، دفعهٔ بعد که غذایی می‌خورید یا مایعی می‌نوشید، هنگامی که لقمه‌ای برمی‌دارید، بر مزهٔ غذا در دهان‌تان یا بوی مایعی که فرومی‌برید تمرکز کنید. آن‌گاه درخواهید یافت که وقتی بر غذا یا نوشیدنی در دهان‌تان تمرکز می‌کنید و آن را می‌چشید، مزه و بوی آن بسیار زیاد به نظرتان می‌آید ولی وقتی که بر مزه و بوی غذا تمرکز نمی‌کنید، از درک آن غافل می‌مانید.
این انرژی و توان تمرکز و شکرگزاریِ شماست که به سرعت بر طعم و بوی غذا می‌افزاید!

امروز پیش از آنکه چیزی بخورید یا بنوشید، خواه یک وعده از خوراک روزانه‌تان باشد یا یک تکه میوه، لقمه‌ای کوچک باشد یا نوشیدن حتی یک جرعه آب، یک لحظه تأمل کنید و به چیزی که می‌خواهید بخورید یا بنوشید خیره شوید و در ذهن‌تان یا با زبان‌تان کلمهٔ سپاسگزارم را بلند بر زبان آورید. و اگر که می‌توانید، یک لقمه غذا بردارید و آن را واقعاً بچشید و ببینید نه تنها لذت شما را از غذا بیشتر خواهد کرد بلکه باعث ایجاد حس قدرشناسیِ بیشتری در شما خواهد شد.

شما همچنین می‌توانید کاری را انجام دهید که من انجام می‌دهم، این کار باعث افزایش حس قدرشناسی در من می‌شود. هنگامی که کلمهٔ سپاسگزارم را می‌گویم، انگشتانم را بر فراز غذایم و نوشیدنی‌ام تکان می‌دهم تا گرد و غبار انرژی بر آنها ریخته شود و فرض می‌کنم که این گرد و غبار به سرعت هر چه را که لمس می‌کنم خالص می‌گرداند. انجام این کار باعث می‌شود که فرض کنم شکرگزاری بخشی از ترکیبات انرژی‌زاست و من می‌خواهم آن را به هر چیزی که می‌خورم و یا می‌نوشم، بیافزایم. شما یک پاشنده در دست‌تان دارید و می‌توانید آن را پیش از خوردن هر غذایی به آن بیافزایید و تأثیرش را بیشتر کنید.

اگر در هر زمان از روز فراموش کردید که پیش از خوردن یا نوشیدن کلمهٔ سپاسگزارم را بگویید، به محض آنکه یادتان آمد، چشمان‌تان را ببندید و در ذهن خود به عقب برگردید و لحظه‌ای را که مشغول خوردن غذا بودید در ذهن‌تان به تصویر بکشید و در این لحظه کلمهٔ سپاسگزارم را بگویید. اگر چندین بار در طول روز فراموش کردید که برای خوردن یا نوشیدن خود شکرگزاری کنید، آنگاه این تمرین را فردا تکرار کنید. شما نمی‌توانید حتی یک روز را در ساختن قدرشناسی‌تان از یاد ببرید چون آرزوهای شما به این بستگی دارد.

قدرشناس بودن برای ساده‌ترین چیزها در زندگی مانند غذا و آب، یکی از ژرف‌ترین گونه‌های قدرشناسی است و هنگامی که شما این اندازه از قدرشناسی را حس کردید، آنگاه درخواهید یافت که معجزه اتفاق می‌افتد.

تمرین شمارهٔ ۸
آمیزه‌های انرژی مثبت
۱- موهبت‌هاتان را بشمارید: لیستی از ده موهبت خود تهیه کنید. بنویسید که چرا احساس شکرگزاری می‌کنید. لیست خود را دوباره بخوانید و در پایان هر موهبت، کلمهٔ سپاسگزارم را سه بار تکرار کنید و تا آنجا که می‌توانید حس شکرگزاری داشته باشید.
۲- امروز پیش از آنکه چیزی بخورید یا بنوشید، به چیزی که می‌خواهید بخورید یا بنوشید نگاه کنید و در ذهن‌تان یا به صورت زبانی و بلندکلمهٔ سپاسگزارم را بگویید. اگر می‌خواهید می‌توانید با دست‌تان گرد و خاک انرژی مثبت را بر غذا یا نوشیدنی‌تان بریزید.
۳- امشب پیش از اینکه به خواب بروید، افکارتان را متمرکز کنید و کلمهٔ سپاسگزارم را بابت بهترین اتفاقی که در روز برای‌تان افتاده بگویید.

لطفا «یک پزشک» را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید:
- اکانت جدید اینستاگرام یک پزشک
- گوگل پلاس
- توییتر
- فیس‌بوک

نوشته کتاب معجزه شکرگزاری – قسمت پنجم اولین بار در یک پزشک پدیدار شد.